Bazılarımız kader der bazılarımız ise tesadüf. Ben çok da bir
farkı olduğunu düşünmüyorum aslında. İkisinin de ağacından düşen elmalar var. Seçimlerimiz
nasıl bize aitse sonuçlarını da şapka çıkarmalıyız, biri kırık aynaları toplamak zorunda. Güzel sonucun sebebini prensesin masumluğuna
bağlayıp da kötü sonucu, çirkin ördek yavrusuna teslim edemeyiz elbette !
İşaretleri takip eden insanlar var, hiç onlardan biriyle
karşılaştınız mı ya da onlardan biri oldunuz mu bilmiyorum ama o işaretlerin
bile kendine yarattığı bir döngü var, dışına çıkarsan ‘bum ‘ bir adım daha
atmanın anlamı yok. Evren ne de olsa cezalandırır değil mi ! Her seye bir
çuvalımız var, yeter ki içine düşmeyelim. Sistemi çözdüğümüz zaman olaylar pek de
karmaşık bir hal almıyor, bir çok düşüncenin aksine. Kötü sonuç = ceza , iyi sonuç = ödül
kavramlarının dışına çıkıldığında, kötü sonuç = eksikleri tamamlamalıyım
( Azrail orağını kaybetmiş ) , iyi sonuç = eksiklerimi tamamlamış olabilirim
(pollyanna yine uyuşurucunun dozunu kaçırmış) , olarak nitelendirildiğinde çok da kaybedecek
bir şey kalmıyor. Kim olduğumuzu unutmamalıyız, insanlar çok fazla konuşur,
rengini beğense şeklini beğenmez. Bunun önüne geçilemez ama bizler köksüz kelimeleri tüm ruhumuza hediye
edersek, onları sorgusuz benimsersek, bulutlardan yüzler hayal etmeye devam ederiz. İşte bu, gerçek döngü !
