20 Nisan 2012 Cuma

Nefesimi tutmadığım zaman,bak neler oluyor !

'Bazen' kelimesi, (bazen) insanların düşündüğünden daha da derindir. Özlediklerim gibidir, sınırları keskin, hisleri değişkendir. Bazen zamanı da önemsemem, bazen ise önemsemediğim o zamana aşkımı teslim ederim. Bazen de kalbimi ödünç verdiğim doyumsuz bir bedenle karşılaşırım. İşte o beden benden tüm ruhumu ister. Eskiden kendi rengini koruyan saflığım, umutsuz umutların ışığında kaybolur, engebeli çıkışlarda yolunu arar. Asla geriye bakmaz. Attığım her adım beni kendi nefesimde izler, söylediğim her söz inancımı elimden alıp, bana yeni bir dünyayı betimler. Pamuktan bir zemin inşa eder. Kırık kalp parçalarından, kırık kalp düşlerinden, kırık kalp inançlarından.. Biliyorum, aslında her sey içimizdedir, mutluluk, saflık, sessizlik tıpkı diğer kötü şeyler gibi.. Belki de bazen sahip olduklarımıza, bizden daha iyi bakacak birini bulmak yerine, sadece beklemeliyiz. Çünkü bazen, tesadüfler ' düşlediklerimizden daha da çok kalıcı ' olabiliyor.
( Bazen de önem verdiğimiz bir insanın gözünden tüm dünyayı görebiliyoruz, sen gibi )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder